Twee werelden

Ik leef in twee werelden. Nu weet ik het maar vroeger niet!
Ik was vooral bewust van een van de werelden:

de stoffelijke wereld, de wereld van de vorm,
de wereld die ik met mijn zintuigen kon opnemen
en die mijn mind in beeld en geluid ging construeren.
Het was de wereld van geluk en de wereld van lijden.
Waar geluk was, was er geen plek voor lijden en waar lijden was, geen plek voor geluk.

Er is een andere wereld waar alles samenvalt!
Daar heb je geen zintuigen voor nodig.
Je ziet hem niet met je mind. Je mind kan hem gewoon niet bevatten.
Je hart kan hem ervaren, maar niet als gevoelens of emoties.
Het ervaart het gewoon. Het is je thuis, je bron, je wortels.
Daar kan je niets gebeuren. Daar is geen angst, geen lijden versus geluk.
Daar is er levendige stilte, er is niemand en toch alles en iedereen tegelijkertijd.
Het is er altijd. Wil je daar zijn? Verlaat de wereld van de mind!