De slinger van de klok
Iedereen kent die ouderwetse klokken met slingers. Ze maken een luide “tik…tak” met iedere beweging van de slinger naar rechts of naar links. Onze kleinzoon Joris was bij mijn schoonouders en was gefascineerd door zo’n klok en de beweging van de slinger en trok eraan. Ineens was de slinger stil en was er geen beweging en dus geen “tik…tak” meer. De slinger hing aan zijn as, bewegingloos.
Door onze mind worden we ook geslingerd naar rechts en naar links. Via de zintuigen nemen we een heleboel informatie op. De mind maakt er een verhaal van waardoor we allerlei emoties, gevoelens en gedachten ervaren. Alles wat om ons heen gebeurt geeft een impuls aan de mind en die gaat als een slinger bewegen. We ervaren tegenovergestelde emoties, gevoelens en gedachten. We geloven erin en we worden er gelukkig of droevig van. We vergeten dat de slinger aan een onbeweeglijk punt vastzit. Dat onbeweeglijke punt is onze wortel, onze bron, ons thuis. We hoeven niet de hele tijd geslingerd te worden. We kunnen ons in het vaste stille punt terugtrekken. De slinger gaat gewoon door en dat is helemaal prima want het leven is beweging, verandering, energie. Maar we hoeven er niet onder te lijden. Iedereen heeft de mogelijkheid om de stilte te ervaren. Het begint met het begrijpen wat de mind is en het weten dat de mind altijd een kant kiest en niet in staat is om de totaliteit te bevatten. Vandaar de slingerbeweging. Om de totaliteit te kunnen zien moeten we bij het vaste punt gaan zitten. Dat onbeweeglijke deel van de klok. Zonder een slinger die het mechanisme in beweging houdt en een vast punt waar alles omdraait heb je geen klok. Maar we zijn niet alleen de slinger van de klok, we zijn ook het vaste stabiele punt.
En zo komen 2 werelden bij elkaar: in boeddhistische termen heb je de Loka Dhatu, de wereld van de vorm en beweging (de slinger) en de Dharma Dhatu, de wereld van de stilte, van de leegte (het vaste punt). Zie de beweging van je mind, van je emoties en gedachten als een onderdeel van een geheel maar niet als het geheel zelf. Er is altijd ook de leegte, de stilte aanwezig midden in de beweging. We hoeven de slinger niet te stoppen of een kant van de beweging te kiezen want zo ben je nog niet stabiel. Het gaat erom tijdens de bewegingen van onze slinger de stilte te kunnen ervaren, dat vaste punt waar de slinger aan hangt. Dat is je ware thuis. Dat geeft je stabiliteit. Daar ben je vredig. Je ervaart de beweging totaal anders: het is een wonder, het is het leven. Er is in feite niets veranderd en toch is door je inzicht alles veranderd. Het gevecht stopt. Je wordt niet meer heen en weer geslingerd door je concepten.
