Iedere keer als we onze voet neerzetten, kunnen we ons hele leven loslaten, kunnen we onszelf loslaten. We plaatsen een voet en laten onszelf volledig los. Iedere keer als we onze voet optillen, beginnen we een nieuw leven.

Soms, in de Sangha of daarbuiten, zegt iemand iets waarvan je denkt: daar denk ik anders over. Het maakt niet uit of je dat uitspreekt of niet, maar je besluit voor jezelf: dat is niet hoe ik erover denk, hier haak ik af. Als dat je aanpak is, dan zit je vast. Je zit vast aan je mening.

In juni zouden Catherine en ik 3,5 week naar Noorwegen gaan, onze eerste vakantie samen sinds de pandemie. Na een week moesten we terug naar Nederland omdat mijn vader plotseling op sterven lag.

De waarde van moeilijkheden is dat ze onze ik zichtbaar maken. Bij moeilijkheden is onze geest volkomen eerlijk. Hij zegt nee, dit wil ik niet. Onze ik bestaat bij de gratie van het nee-zeggen. Om te kunnen bestaan, moet hij nee zeggen.

Wat voel ik me bevoorrecht om een leraar te hebben. Als ik niet oppas, leef ik in een soort mist, met een partij aannames die het gevolg zijn van mijn opvoeding, de cultuur waarin ik opgegroeid ben, en mijn eigen temperament.

Beste vrienden,

Ik schrijf deze brief aan jullie terwijl ik in Ha Giang, een afgelegen provincie van Vietnam ben. Ha Giang is gekenmerkt door de stenen bergen, waar bijna niks kan groeien.

Een nieuw jaar nadert. We geven elkaar wensen zoals geluk en gezondheid, liefde en licht, warmte en gezelligheid…

Het is een gek idee om te denken dat mijn linkerhand jaloers zou zijn op mijn rechter, omdat mijn rechterhand handiger is dan mijn linker.

Ons bewustzijn is een bijzonder besturingssysteem, gebaseerd op gevoelens en gedachten, dat voortdurend kiest: ja/nee, nu/straks, mooi/lelijk, fijn/vervelend enz. En het staat altijd aan.