Volwassen worden
Toen we net geboren waren, waren we nog onbevangen en vrij van een ik-besef. In een heel jong kind zie je puurheid en verwondering. Langzamerhand gaat de mind zich ontwikkelen en krijgen we een “ik”, een ego. De mind schuift tussen ons en onze omgeving. Daardoor vergeten we dat we meer zijn dan een mind en dat we nog steeds die puurheid en die verwondering hebben van dat jonge kind.
We hebben de mind nodig om te kunnen overleven. Zonder het besef van gevaar zouden we niet lang leven. Maar de mind is impulsief en discriminerend. We zouden kunnen zeggen dat die onvolwassen is. Net als een wat ouder kind dat zich dingen wil toe-eigenen en het liefst leuke dingen (ijsjes eten) herhaalt en mindere leuke dingen (speelgoed opruimen) vermijdt. Nu dat ik kleinkinderen heb kan ik zien hoe hun mind steeds krachtiger wordt. Ik zie hoe de oudste soms alle aandacht opeist of een stuk speelgoed van zijn broertje met geweld wil afpakken. Maar ik kijk ook naar mezelf en hoe ik af en toe reageer en denk: “Nou Catherine, is dat gedrag niet een beetje onvolwassen?”. Bijvoorbeeld, ik moet papieren regelen en heb er geen zin in, dus ik denk: “ik doe het morgen”. De volgende dag is er weer iets waardoor ik die papieren nog steeds niet heb ingevuld en opgestuurd. Dat is het volgen van het onvolwassen gedrag van mijn mind. Hoe ouder we worden, hoe subtieler de werking van onze mind. Nog een ander voorbeeld: soms vinden we iets zo leuk, zoals drinken of roken of eten dat we er teveel van gaan consumeren en we ziek worden. Als we naar het lichaam zouden luisteren, zouden we altijd op tijd weten wanneer het genoeg geweest is. Ons lichaam is eigenlijk veel ouder dan onze mind en veel wijzer! En de onvolwassen mind zegt: ”ik wil meer!”
Als mens komen we vaak in de problemen door het volgen van onze onvolwassen mind. Een mind die alleen “leuke” dingen wil doen en minder “leuke” onderop de stapel plaatst of zelfs helemaal negeert. Als we ons teveel laten leiden door onze begeerte en afkeer zouden we dat onvolwassenheid kunnen noemen. Deze onvolwassenheid heeft niets te maken met onze leeftijd maar met de mate waarin we slaaf zijn van onze mind.
In ons leven gaan we door verschillende fases. We worden puur en oordeelloos geboren. Dan gaat de mind zich ontwikkelen onder invloed van erfelijke factoren en omgeving. Dat gaat automatisch en is noodzakelijk. Geleidelijk krijgt de mind steeds meer invloed op onze manier van denken en reageren en maakt hij het ons steeds lastiger om die puurheid aan te raken. Maar we kunnen leren hoe de mind werkt. Dit stelt ons in staat om vrij te zijn van de mind en opnieuw de verwondering van een pasgeborene te ervaren, verbonden met het leven. Een volwassene is een bewust puur kind, met een mind die zijn dienaar is geworden.
Hubert en Catherine
