Vredig zijn in het lijden

Wanneer je hoort dat het leven precies is zoals het moet zijn, of precies goed is zoals het is, dan kan dat een sterke reactie oproepen. ‘Natuurlijk is het leven nog niet goed zo. Er is nog zoveel lijden, en soms ook heel erg dichtbij. Hoe kan je dan zeggen dat het goed is?’

Het valt niet te ontkennen dat er lijden is, soms wat meer op de achtergrond, soms zeer intens. Hierover bestaat geen verschil van mening. Wat we wel kunnen zeggen, is dat er twee manieren zijn om dat lijden te ervaren: met strijd of zonder strijd.

Met strijd wil zeggen, we weigeren het lijden te erkennen. We vechten tegen de realiteit. Ook wanneer we fysiek en verbaal niet strijden, maar mentaal vol strijd zitten, dan ervaren we nog steeds lijden met strijd.

Zonder strijd wil zeggen: we maken een diepe buiging voor het lijden en we stoppen de strijd. Als de mentale strijd stopt, dan heeft dat een krachtige uitwerking, in de eerste plaats op onszelf, maar zeker ook op onze omgeving. Wanneer we mentaal in vrede zijn, dan wordt dat de basis van ons spreken en handelen. Onze woorden en daden brengen dan rust.