Zelfvertrouwen

Er zijn twee vormen van zelfvertrouwen. De ene is gebaseerd op de ideeën die je hebt over jezelf en je omgeving. De andere is gebaseerd op de afwezigheid van ideeën over jezelf en je omgeving.

Bijna iedereen heeft ideeën over zichzelf. Ik ben belangrijk, onbelangrijk, slim, dom, mooi, lelijk, rijk, arm, enz. Deze ideeën kunnen niet bestaan zonder ideeën over onze omgeving. Hoe kun je jezelf slim vinden zonder vergelijkingsmateriaal? Om dit zelfbeeld te kunnen ontwikkelen en in stand houden is interactie met de omgeving noodzakelijk. Het is een soort pikordesysteem op eindeloos veel aspecten, we moeten voortdurend een bepaald (beperkt) niveau van zelfvertrouwen veroveren en we riskeren het ook weer kwijt te raken. We dwingen onszelf om ons te gedragen naar het zelfbeeld dat we hebben en dat we willen neerzetten voor onze omgeving. Dat is vermoeiend en stopt nooit.

Maar soms kom je iemand tegen met een zelfvertrouwen dat is gebaseerd de afwezigheid van ideeën over zichzelf en zijn omgeving. Zo iemand heeft niets of niemand nodig. In interactie met anderen doet hij geen moeite om zijn plek in de pikorde te bepalen. Hij is ontspannen. Als je in zijn omgeving bent merk je dat het onmogelijk is om je eigen zelfbeeld vast te houden en kan het gebeuren dat je voor het eerst voelt hoe het is om geen zelfbeeld te hebben. En dat je voor het eerst kennis maakt met een nieuw soort zelfvertrouwen. Het vertrouwen dat je waardevol bent zoals je bent.