Schijncontrole
We geloven dat we alles onder controle hebben totdat iets gebeurt en we de controle kwijtraken. Mijn observatie is dat we nooit controle over iets kunnen hebben. Het is een schijncontrole. Het gaat goed omdat toevallig alles op dat moment gaat volgens onze wensen.
Maar we vergeten graag, en dat is weer een aspect van de manas, van de mind, dat we bijvoorbeeld ziek kunnen worden of onze dierbaren dood kunnen gaan of dat we alles wat we hebben verzameld aan spullen of geld kunnen verliezen. Als dat gebeurt denken we dat we de controle kwijt zijn geraakt over onze leven. Het komt doordat we op de wereld en op het leven reageren vanuit een ik.
De laatste tijd heb ik goed kunnen oefenen met het loslaten van controle. Ik wil van nature ook weten waar ik aan toe ben. Maar sinds het begint van 2018 zijn zoveel dingen gebeurd dat ik de controle los moest laten. En dat geeft ruimte. Nu begin ik te begrijpen wat het betekent om met de flow te gaan en de wensen van de ik op de achtergrond te laten en gewoon te kijken wat er op dat moment gebeuren moet.
Dankzij de inzichten van Cuong en zijn uitleg zie ik dat we een samenstelling zijn, een formatie, en iedere moment wordt die samenstelling anders. Mijn lichaam verandert, mijn gedachten veranderen, mijn emoties ook. Maar niet alleen bij mij maar bij alles en iedereen, bij alle “dingen”, alles wat gevormd is. Als ik diep naar mezelf kijk zie ik waar ik vandaan kom: er was niets en dan vormde zich een lichaam en dat lichaam zal terug naar het niets gaan. Wie ben ik dan? Als ik lang genoeg kijk, kan ik mezelf als een ster zien, als een steen, een rivier, de zon… en dan lijkt het idee van controle willen hebben raar. Controle komt uit angst, angst voor de toekomst, angst voor het lijden. Geluk en lijden zijn ook formaties heeft Cuong ons dit weekend verteld. Ze blijven niet, onze angsten zullen ook niet blijven. Ze worden gevormd door condities. De condities veranderen continu waardoor steeds nieuwe dingen, gedachten, emoties zich vormen. Als het me lukt om te zien dat alles gevormd is, dat ik geen ik of ego ben maar alles kan zijn, is er geen reden meer om controle te willen uitoefenen. Het leven is dan perfect zoals het is. We lijden door onze onwetendheid en laten daardoor ook andere mensen lijden. Alle ikken die controle willen uitoefenen, geluk voor zichzelf willen houden, creëren de conflicten. Een ik zoekt altijd naar geluk en dat is de bron van lijden.
Controle zit in hele kleine dingen bijvoorbeeld: de keuze die we maken, de wensen die we hebben, het gebrek aan tolerantie, dingen willen veranderen, meer willen hebben, geïrriteerd raken als we niet krijgen wat we willen, …
Bewust worden van onze neiging tot controle en het lijden dat het met zich brengt en de verleiding tot controle te weerstaan kan de deur openen naar een ruimer en vredig leven. Waar alles en iedereen gelijkwaardig is omdat we weten dat we allemaal formaties zijn, samenstellingen. We kunnen het leven zien als iets wonderlijk, niet te stoppen, nooit een herhaling, er zullen nooit twee dezelfde mensen bestaan, zelf bij tweelingen of klonen. Ze lijken gelijk maar het is onmogelijk dat ze precies dezelfde zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld nooit tegelijkertijd op dezelfde plek zijn en exact dezelfde dingen eten.
Laten we de teugels losser maken en meer genieten van alles zoals het is, met het inzicht dat alles tijdelijk is. We hoeven niet naar geluk te zoeken. Als we stoppen met rennen komt geluk naar ons toe.
