Angst is universeel en kan ons verbinden
Kunnen we inzien dat we allemaal angst kennen? Angst is een integraal onderdeel van ons mentale functioneren, net als blijdschap, geluk en boosheid.
Angst op zich is universeel. Daarentegen is het object van angst, dus datgene wat ons bang maakt, voor iedereen anders. Afhankelijk van de situatie kiezen we er vaak voor om tegen angst te vechten of ervoor te vluchten. Heel veel van onze dagelijkse bezigheden zijn in zekere zin een vorm van afleiding. Doordat we druk zijn met werk of vrijetijdsbesteding, hebben we geen tijd om na te denken over zaken die ons bang maken. We hebben niet door dat dit een vorm van vluchten is, totdat de bezigheid wegvalt. Dan kan angst ineens de kop opsteken. We kunnen denken: hé, waar komt dat nou ineens vandaan, maar het was er al die tijd al, we waren gewoon te druk met onze bezigheden.
Wanneer we kiezen om te vechten tegen angst, dan helpt het om bondgenoten te hebben. Op dit moment zijn er veel mensen die angst voelen in verband met corona. Er zijn winkeliers of horeca ondernemers die bezig zijn failliet te gaan en die bijvoorbeeld willen dat er zo snel mogelijk voldoende mensen zijn ingeënt dat de maatregelen kunnen worden afgebouwd en ze weer klanten kunnen ontvangen. Er zijn ook mensen die tegen vaccinatie zijn, uit angst voor mogelijke persoonlijke risico’s ervan. Beide groepen verenigen zich om sterker te staan, maar lijken dus een tegengesteld belang te hebben.
Door ons te verenigen in een groep, lijkt het alsof datgene wat ons bang maakt universeel is, omdat we ons omringd hebben met gelijkdenkenden. Daardoor wordt het heel lastig om te accepteren dat er andere mensen zijn die er heel anders over denken, en dat die mensen niet meer of minder gelijk hebben dan wijzelf.
Dan is het goed om te weten dat het object van angst, net als elk object, afhankelijk is van omstandigheden, dat omstandigheden voor elk individu uniek zijn en afhangen van interne en externe factoren waar we als individu nauwelijks controle over hebben. Wanneer we zien dat de objecten van angst mensen verdelen, maar dat angst zelf door iedereen gedeeld wordt, dan zien we dat wanneer we de objecten loslaten, angst een grote verbinder is. Zelfs wanneer we met iemand zijn wiens belang tegenovergesteld is aan het onze: de angst is hetzelfde.
