Ja maar
Het functioneren van het ego kan eigenlijk in twee woorden worden samengevat: ja maar. Ja maar beschrijft het feit dat het ego niet uitgaat van hoe de wereld is, maar van hoe die, volgens ego, zou moeten zijn. Ja maar bevat een voorwaardelijkheid. Het zegt: dit stukje is oké, maar dat deel moet veranderen voordat ik het kan accepteren.
Vrijwel alles wat we doen is erop gericht de wereld in en om ons heen te optimaliseren volgens de wensen van het ego. Soms is het leven ongeveer gelijk aan hoe het ego het hebben wil. Dan zijn we erg tevreden met onszelf en willen we de wereld graag laten zien hoe ‘zen’ we zijn. Dat is vergelijkbaar met een stilstaande klok die 1x per 12 uur roept: “kijk eens, ik geef precies de juiste tijd aan!” Dit duurt nooit lang, want het leven gaat verder. Ja maar!
De kans groot is dat terwijl we hiernaar luisteren er een stemmetje in ons hoofd zegt: ja maar. Als we het ego macht over ons laten hebben, zullen we in opstand komen tegen zo’n verhaal. Wanneer we vrijer zijn van het ego zal die zich nog steeds willen verzetten, alleen kunnen we zien dat wij dat niet zijn, maar slechts het ego.
Vrijheid is niet het hebben van een prettig gevoel. Een prettig gevoel is afhankelijk van het ego. Vrijheid is wanneer je een onprettig gevoel hebt en dan niet ja maar zegt.
Probeer eens om iedere keer als je ja maar wil zeggen, ja te zeggen. Eén woordje minder en een fundamenteel verschil. Ja maar symboliseert de afwijzing van het leven zoals het zich aan ons ontvouwt. Ja symboliseert een onvoorwaardelijkheid en een nieuwsgierigheid, zodat we open blijven om te ontdekken hoe onze geest werkt, en die steeds minder over ons te zeggen heeft.