Verbinding is een diep vertrouwen
De afgelopen weken hebben we geoefend met verbinding. We hebben gekeken of we op afstand als Sangha bij elkaar kunnen zijn. En we hebben gemerkt dat dat nog niet zo makkelijk is.
We merken hoe dominant onze zintuiglijke waarnemingen zijn in ons leven. En hoe lastig het is om te verbinden met je ‘diepe zelf’, die niet beperkt is tot vorm. Deze oefening dwingt je om de verbinding met jezelf aan te gaan. Want als je echt verbonden bent met jezelf, dan ben je verbonden met alles en iedereen.
Vandaag was ik totaal niet in verbinding. Tijdens het eten zei ik tegen Catherine: ik zou vanavond over verbinding moeten spreken, maar dat ga ik niet doen, want ik kan niet over iets praten dat ik niet ervaar. Zonet tijdens de meditatie oefende ik met ‘Cuong zijn’, en ook dat lukte niet. Gelukkig heb ik altijd een tweede kans. Als ik oprecht kan zeggen: Cuong, ik weet het niet meer, wil jij het doen?, dan breek ik door mijn kooi heen en ben ik opnieuw in staat om Cuong te zijn, om mijn beperking achter te laten.
Het hier samenkomen levert een energie op die veel mooier is dan de optelsom van de aanwezigen. Het maakt dat we uitstijgen boven wie we normaal zijn. Dat keer op keer te ervaren maakt dat ons vertrouwen in de Sangha groeit. Voor mij is er ook het vertrouwen in Cuong en de mogelijkheid om Cuong te zijn. En de Dharma, die aanwezig is wanneer we als Sangha bij elkaar zijn en de aanwezigheid van de leraar kunnen voelen.
En zo kunnen we De Drie Toevluchten begrijpen. De Drie Toevluchten is de eerste ceremonie voor een novice monnik of non: ik neem toevlucht in de Boeddha, de Dharma en de Sangha. Om echt toevlucht te kunnen nemen moet je je ego-mind achterlaten. En dan ontdek je dat het diepe vertrouwen in Boeddha, Dharma en Sangha uiteindelijk niets anders is dan het vertrouwen in je diepe zelf. Dan kun je in verbinding met de Sangha zijn, want dan ben je de Sangha.